nakibahagi ako sa Alternative Classroom Learning Experience(ACLE) ng League of Filipino Students(LFS) at Union of Journalists of the Philippines-UP (UJP-UP) kanina. ang ACLE nila ay pinamagatang "UP for Grabs". inilahad nila ang kalagayan daw ng edukasyon sa bansa lalo na sa UP. kung paanong unti-unti nang tinitibag ng komersyalisasyon ang premyadong unibersidad, kung paanong lalong pinapahirap ng mga naghaharing-uri ang kalagayan ng mga hindi nakakaalwan at kung paano ginigipit ng mga nasa administrasyon ang mga estudyanteng dapat ay una sa mga prayoridad nito.hindi ko na palalawigin pa ang usapin na yan dahil hindi naman iyan ang nakakuha ng atensyon ko kanina.

ayon kay Terry Redon na UP Student Regent, ang tanging boses ng mga kapwa ko mag-aaral kapag may pulong ang mga bwakanang mayayaman na inappoint ng administrasyon sa Board of Regents, tumataginting na 3. something million daw ang ginastos sa pakingsyet na fireworks display noong kick-off celebration. anak ng pating!tumataginting na milyong pera ng sambayanan ang ginamit don?o sige, ipagpalagay na totoo ang press release na hindi galing sa kaban ng UP yun at sponsored by some loving fraternity. eh kahit na ba!milyon yun men!laksang tao na ang mapapalamon non at ilang student hubs/facilities na rin ang mabibigay nun.syet talaga!ayan, talk about priorities.

sa mahal ng matrikula sa kahit saang unibersidad na nangangako ng "quality education", gusto ko sana na sa UP na "lang?" din mag-aral ang kapatid ko kahit na hindi sya nag-UPCAT. dahil sabi nga niya, hindi naman daw siya papasa.ewan ko ba!sambakol na tanga talaga yang kapatid ko.eh di syempre hindi nya nalaman yung kalidad ng kukote nya dahil hindi man lang nya sinubukan.tapos, naghanap ako ng mga paraan para makapasok siya kung saka-sakali.bilang talent sa sports lang naman ang tanging bagay na masasabi kong sagana ang pamilya namin, eh kinausap ko yung isang varsity ng tennis team at baka pwedeng maka-back door entry siya. but no!si kapatid na nasa talampakan ata ang sense ng pagkatao ay ayaw.kasi daw baka ma-reject lang siya.another bwakanang syet moment.


pero naisip ko........

isang beses sa lifetime ng isang tao lang dumadaan ang sentenaryo ng isang unibersidad.patay na lahat ng nakasaksi sa centennial kick-off sa susunod na kaparehong pagdiriwang. hindi mo rin naman matutumbasan ng salapi ang galak sa mukha ng mga tao pagkatapos masilayan ang fireworks display na yun.sige admin, pinapatawad na kita.

ayaw ng kapatid kong ma-reject. siguro dahil masyado siyang sheltered sa aming pamilya.hindi siya sanay na pangit ang kinahihinatnan ng mga bagay.siguro dahil ayaw niyang ibang tao ang magsabi sa kanya sa kung anong klaseng tao siya - kung ano ang kaya at hindi niya kaya. siguro ayaw niyang mag-risk dahil baka hindi niya kayanin ang kalalabasan.baka "it's better to be safe than sorry" ang motto niya. sige na nga kapatid, pinapatawad na din kita. :D

Labels: pamilya, UP

Sunday, January 20, 2008

i wanna take you away

ang tagal kong pinag-isipan ng title nito.nagsisimula na akong magsulat eh wala pa ring pamagat. hindi ko tuloy alam kung saan ito pupunta. sabi nga ng thesis adviser ni zinzi, dapat daw na may
titulo na ang kanyang thesis kasi it gives it some direction.ibig daw sabihin zinzi, wala pang direksyon ang thesis mo.hahaha.choba lang.

oh well, hindi tungkol kay zinzi at sa thesis niya ang post na ito. bakit naman ako susulat ng tungkol sa kanya?birthday ba niya?hehe.

sumasambulat sa tenga ko ang bass ng kanta ni Rihanna na "please don't stop the music". marahil dahil ito sa paglabas ko kagabi. pumunta kami ng mga kaibigan ko sa Embassy, Bonifacio Global City. may katagalan na ring "it's the place to be" ng mga sosyal at pasosyal. magkukuyugan kayo sa kakarampot na espasyo, sasayaw na parang high para masabing nag-eenjoy at tatayo sa gitna o sa tabi kung pagod na. habang nakatayo ako doon, yumuyugyog ng kaunti sa saliw ng tugtog na trans eh naisip ko kung bakit nga ba ako nandun? medyo matagal tagal na rin nang huli akong nag-enjoy sa isang lugar na tulad ng Embassy. hindi ko na kasi makita yung punto ng pagpunta sa ganong lugar.pwede naman akong sumayaw sa bahay.haha.
ayoko na ring magpakalango. at syempre, hindi mo rin alam kung anong mga klase ng tao ang makikilala mo.akala monga kung sino na mula sa mga kagalng-galang na pamilya pero hindi din.panay pagbabalat-kayo ang makikita mo sa loob.mula sa mga suot, sa iniinom, sa pagtawa at pakikipaglapit sa mga kakikilala pa lamang. at pagsapit ng pagsasara ng establisimyento ay babalik ka sa iyong kanlungan upang tanggalin ang costume na ipinarada.

"please don't stop the music" pa rin ang naririnig ko at naglalaro sa isip ko ang tanong na kailan kaya ulit ako mag-eenjoy sa mga lugar na tulad ng Embassy? hilig ko ang pagsayaw pero pinipigilan na ako ng mga mas mahahalagang bagay na mahumaling sa mga ganitong kapritso.
kaisa ako ni rihanna sa hiling na sana hindi matapos ang tugtog.nais ko pa ring sumayaw at magpakasaya kasama ang aking mga kaibigan.

please Lord, ayokong maging manang.
choba!

Labels: parteeeh

*** random thougths @ 5:10 AM

Wednesday, January 09, 2008

sentenaryo

bumaha ng tao kahapon sa unibersidad bilang panimula ng selebrasyon ng sentenaryo ng Unibersidad ng Pilipinas. sabi ni Sir Andy Sevilla, iyon daw ang pinaka-well attended na UP affair na nakita niya sa pamamalagi niya dito.

totoo namang andaming tao.dumagsa ang mga taga-ibang yunit ng UP System, mga personalidad at mga nakikiusyoso. oo, naroon ang kung sinu-sinong diyos daw ng kanilang mga propesyon.maraming naganap kahapon, mula sa pagkahaba-habang motorcade, pagbaba mula sa kalawakan ng sky jumpers, nakakabagot pero nakakatindig balahibong pag-iilaw ng 100 torch bearers, konsyerto sa likod ng quezon hall at magarbong fireworks display.

laksang kayamanan din siguro ang nagugol dito. hindi naman sa KJ ako at ayaw ko ng ganitong mga eksena pero kung ikukumpara sa kalagayan ng edukasyon at pagpupunyagi ng unibersidad noon ang kalagayan nito sa kanyang sentenaryo ay hindi yata karapat-dapat ang ganito kagarbong selebrasyon. biro nga ng nakararami na maaaring dito napunta ang 300% tuition and other fee increase imbes na sa mga pasilidad. sana kung gaano kaalab ang apoy na sinindihan kagabi sana ganoon pa rin ang esensya na pangalang UP.

maingay kami ng aking mga kaibigan habang nanonood.kung anu-anong komento ang ibinabato namin sa ere. isa na dito ang joke tungkol sa aming mga overstaying na sa pagiging Iskolar ng Bayan. sabi nga ng kanta para sa sentenaryo, unibersidad ng aming buhay. oo, hindi ko na nga ma-imagine ang buhay ko outside of UP. masyado ko na itong mahal, ayoko nang magtapos.haha

wala nang pinatutunguhan ang aking sulatin.sabog-sabog ang kaisipan. pero mahal ko ang UP, masarap isiping intelektwal ka dahil sa UP ka nag-aaral kahit minsan ay wala namang katotohanan, at sa kalakuyan ay bumababa ang kalidad ng edukasyon sa unibersidad.

Labels: sentenaryo, UP

*** random thougths @ 1:14 AM

Monday, January 07, 2008

sobering up

i decided to resurrect this blogger account. it's not that i got tired of multiply (maybe) but only a few know this account - that this is "moi". so i guess i'm more free to make fun of other people.haha.

sobering up. why? my daily life for the past three years involved alcohol- lots of it. i've been to a lot of places because of the desire to socialize or to forget everything for a while at times.

though lately, i haven't been drinking much. maybe because my friends aren't around anymore.or i got tired of gulping booze.

so what will i write in this blog?
i actually don't have any idea.haha

until next time.....


cheers!

Labels: booze, friends

*** random thougths @ 2:40 PM